
Musimy się Wam pochwalić! W 2024 roku byliśmy wiodącym dostawcą płyt z polietylenu na stoły rozbiorowe do branży spożywczej. Mamy nadzieję, że w 2025 roku podtrzymamy ten trend.
W związku z rozwojem naszej firmy pod katem tworzyw dla branży mięsnej, postanowiłem przybliżyć Wam temat blatów rozbiorowych stosowanych w przemyśle spożywczym. Kluczowym aspektem przy wyborze odpowiedniego materiału na płyty na stoły rozbiorowe jest zrozumienie właściwości różnych rodzajów polietylenu: PE1000, PE500 i PE300. W niniejszym artykule omówię charakterystykę tych materiałów oraz ich zastosowanie w kontekście blatów z polietylenu.
Polietylen jako materiał na blaty rozbiorowe
Polietylen to tworzywo sztuczne cenione za swoje doskonałe właściwości mechaniczne i chemiczne. W przemyśle spożywczym znajduje szerokie zastosowanie ze względu na:
- Obojętność fizjologiczną: Polietylen nie reaguje z żywnością, co czyni go bezpiecznym w bezpośrednim kontakcie z produktami spożywczymi.
- Niską absorpcję wody: Dzięki temu materiał nie chłonie wilgoci, co zapobiega rozwojowi bakterii i ułatwia utrzymanie higieny.
- Odporność na ścieranie: Polietylen charakteryzuje się wysoką odpornością na zużycie mechaniczne, co przedłuża żywotność blatów.
Rodzaje polietylenu: PE1000, PE500 i PE300
Polietylen występuje w różnych odmianach, z których najpopularniejsze to PE1000, PE500 i PE300. Różnią się one między sobą gęstością, właściwościami mechanicznymi oraz ceną. Poniżej przedstawiam porównanie tych trzech typów polietylenu w kontekście zastosowania na blaty rozbiorowe.
PE1000 (UHMW-PE)
- Właściwości: PE1000 charakteryzuje się najwyższą masą cząsteczkową spośród trzech omawianych typów, co przekłada się na doskonałą odporność na ścieranie i bardzo dobre właściwości ślizgowe. Jest również odporny na uderzenia i ma niską absorpcję wilgoci.
- Zastosowanie: Ze względu na swoje właściwości, PE1000 jest często stosowany w aplikacjach wymagających wysokiej odporności na zużycie, takich jak elementy ślizgowe czy prowadnice. W przypadku blatów rozbiorowych, jego zalety mogą być jednak nadmierne, a wyższa cena nie zawsze jest uzasadniona.
PE500 (HMW-PE)
- Właściwości: PE500 posiada średnią masę cząsteczkową, oferując dobrą odporność na ścieranie i uderzenia. Jest również obojętny fizjologicznie i dopuszczony do kontaktu z żywnością.
- Zastosowanie: PE500 jest często wybierany do produkcji płyt na stoły rozbiorowe, ponieważ zapewnia odpowiednią trwałość i higienę przy umiarkowanej cenie. Jest to kompromis między wysoką jakością a kosztami.
PE300 (LDPE)
- Właściwości: PE300 ma najniższą masę cząsteczkową spośród omawianych typów, co skutkuje niższą odpornością na ścieranie i uderzenia. Niemniej jednak, nadal jest materiałem obojętnym fizjologicznie i dopuszczonym do kontaktu z żywnością.
- Zastosowanie: Ze względu na niższą cenę, PE300 bywa stosowany w aplikacjach, gdzie obciążenia mechaniczne są mniejsze. W przypadku blatów rozbiorowych może być odpowiedni w miejscach o mniejszym natężeniu pracy.
Porównanie PE1000, PE500 i PE300
Poniżej przedstawiam tabelę porównawczą kluczowych właściwości tych trzech typów polietylenu:
Właściwość | PE1000 | PE500 | PE300 |
---|---|---|---|
Masa cząsteczkowa | Najwyższa | Średnia | Najniższa |
Odporność na ścieranie | Bardzo wysoka | Wysoka | Umiarkowana |
Właściwości ślizgowe | Doskonałe | Bardzo dobre | Dobre |
Odporność na uderzenia | Wysoka | Średnia | Niższa |
Absorpcja wilgoci | Bardzo niska | Niska | Umiarkowana |
Cena | Wysoka | Średnia | Niska |
Zastosowanie | Elementy ślizgowe, prowadnice | Blaty rozbiorowe, stoły masarskie | Blaty w miejscach o mniejszym obciążeniu |
Wybór odpowiedniego materiału na blaty rozbiorowe
Decyzja o wyborze odpowiedniego rodzaju polietylenu na blaty z polietylenu powinna opierać się na analizie potrzeb konkretnego zakładu. Należy wziąć pod uwagę:
- Intensywność użytkowania: W miejscach o dużym natężeniu pracy warto zainwestować w PE500, który zapewni odpowiednią trwałość przy rozsądnych kosztach.
- Budżet: PE300 może być atrakcyjną opcją dla mniejszych zakładów o ograniczonym budżecie i mniejszym obciążeniu blatów.
- Wymagania higieniczne: Wszystkie trzy typy polietylenu są dopuszczone do kontaktu z żywnością, jednak PE500 i PE1000 oferują lepszą odporność na ścieranie, co może przekładać się na dłuższą żywotność i łatwiejsze utrzymanie higieny.

Moja opinia o polietylenie na stoły rozbiorowe do mięsa
Wybór odpowiedniego materiału na płyty na stoły rozbiorowe jest kluczowy dla zapewnienia efektywności i higieny pracy w przemyśle spożywczym. Polietylen w swoich różnych odmianach oferuje szeroki wachlarz właściwości, które można dopasować do indywidualnych potrzeb zakładu. Analizując charakterystykę PE1000, PE500 i PE300, można dokonać świadomego wyboru, który zapewni optymalne połączenie trwałości, higieny i kosztów.
Dla większości zakładów produkcyjnych i przetwórczych najlepszym wyborem będą blaty z polietylenu PE500, które oferują doskonały stosunek jakości do ceny oraz długą żywotność. PE1000 sprawdzi się w warunkach ekstremalnego obciążenia mechanicznego, choć jego wysoka cena może nie zawsze być uzasadniona. Natomiast PE300, choć tańszy, będzie dobrym wyborem tylko tam, gdzie intensywność użytkowania blatów jest niewielka.
Inwestując w odpowiednie płyty na stoły rozbiorowe, warto kierować się nie tylko ceną, ale przede wszystkim trwałością, odpornością na ścieranie i łatwością utrzymania czystości – to kluczowe czynniki wpływające na bezpieczeństwo i efektywność pracy w przemyśle spożywczym.