Na polskim rynku znajduje się co najmniej kilka rodzajów polietylenu. Dziś zajmiemy się wyjaśnieniem, czym różni się tworzywo PE 1000 od PE 500.
Podstawowy polietylen występuje obecnie w kilku wersjach kolorystycznych. Kolor nie wpływa na właściwości tworzywa. Jego głównym celem jest pomoc przy identyfikowaniu zastosowania tworzywa lub kwestie estetyczne.
Polietylen PE 1000 występuje jako materiał prasowany lub wytłaczany i idealnie nadaje się do obróbki skrawaniem.
Właściwości
polietylenu PE 1000:
- znakomite właściwości ślizgowe,
- wysoka odporność na ścieranie,
- wysoka udarność,
- bardzo dobra odporność chemiczna oraz odporność na korozję,
- dobre tłumienie drgań,
- antyadhezyjność,
- wysoka absorpcja energii przy dużych obciążeniach,
- odporność termiczna od -200 st. C do +80 st. C (zależne od wielkości obciążenia mechanicznego),
- obojętność fizjologiczna.
Przykładów zastosowań tworzywa
PE 1000 jest bardzo dużo. Najpopularniejszymi są prowadnice łańcuchowe oraz pasowe, listwy ślizgowe, profile ochronne, prowadnice do butelek, przenośniki łukowe, ślimaki, profile wytłaczane, elementy systemów przenośnikowych, rolki prowadzące, koła pasowe, koła zębate, łożyska, części pomp, uszczelki i elementy konstrukcji mechanicznych. Główne dziedziny zastosowań
polietylenu PE 1000 to elementy systemów napędowych oraz przenośników, przemysł związany z opakowaniami, przemysł spożywczy, czy przemysł chemiczny.
Polietylen PE 500 to nieco gorsza wersja
polietylenu PE 1000. Największą różnicą jest fakt, że
polietylen PE 500 posiada znacznie większy współczynnik ścieralności (ściera się znacznie szybciej niż
polietylen PE 1000). Materiał ten charakteryzuje się dobrą sztywnością i zdolnością do tłumienia drgań. Należy mieć na uwadze, że PE 500 posiada niezbyt wysoką udarność na ścieranie. Jest to materiał spawalny. Największe obszary zastosowania to przemysł spożywczy (głównie przetwórstwo mięsa i ryb), przemysł maszynowy, chemiczny oraz elektryczny.
